#metoo gjörningurinn fyrir framan Hæstarétt Íslands á kvennafrídaginn 24. október 2019 var tileinkaður minningu þeirra stúlkna sem aldrei höfðu rödd, brotaþola sem réttarkerfið hefur brugðist

Notuð barna- og kvenmannsnærfötin, sum slitin vegna lélegrar bómullar og mikilla þvotta, voru bróderuð með ólíkum útsaumssporum og þráðum. Allt frá endurskinsþræði til bómullargarns og nælonsnæris.

Að lokum voru nærbuxurnar saumaðar á þvottagrind og festar með klemmum.

Þvottagrindin var skilin eftir við innganginn að Hæstarétti Íslands.

Upphaflega var þessi gæsamynd afar rómantísk jólamynd þar sem gæsirnar gengu prúðar og stilltar í röð með jólatré í eftirdragi á sleða. Nú er ég ekki þekkt fyrir að vera sú rómatískasta norðan Alpafjalla. Þess vegna hljóp ég öll í kekki og mótþróinn minn nálgaðist ólympískar hæðir. Mér fannst þessi mynd ógðeslega lummó, væmin og ætlaði sko aldeilis ekki að bródera þetta sjitt. Ég var meira segja í mótþróa gagnvart því að litaflokka árórugarnið, sjáiði bara garnahrúguna hérna neðar!

En svo fékk ég hugmynd!

Af hverju ekki teikna nýjar myndir yfir prentaða mynstrið og búa þannig til mína eigin útgáfu af vemmilegu gæsalufsunum?

Ég gaf mér góðan tíma að teikna, þróa hugmyndina mína og sauma út. Á endanum var ég komin með nokkurs konar óð til mótþróans míns. Mótþróans sem hélt mér á floti í flóknum heimi þegar ég hélt að ég gæti ekki meir.

Í æsku persónuhverfðist mótþróinn minní gegnum Línu Langsokk og Emmu öfugsnúnu, pönkið efldi mótþróann og þrautsegjuna, sem og Undrakonan, e. Wonder Woman.

Allir þessir þættir spruttu fram í teikningum mínum þegar ég endurhannaði gæsamynstrið.

Á púðanum sjáum við Línu, fremsta í flokki, með appelsínugulu flétturnar sínar. Hún teymir stálsleða með sjóðandi heitri og nýsteiktri gæs innanborðs. Sorrí, en það var bara alltof væmið að hafa grænt jólatré á sleðanum, eins og gert var ráð fyrir í upprunalega mynstrinu.

Næst kemur mótþróagæsin, holdi klædd, arkandi með sígó, karatestjörnu og bölvandi. Ó hvað mig langaði að eiga karatestjörnur þegar ég var lítil!

Það hefði getað komið sér vel.

Þriðja í röðinni er Ofurgæsin. Keik, með höfuðið hátt, heldur húni á sannleikssnöru Hestíu. Snöru sem Wonder Woman notaði til að góma vondu gæjana og þvingaði þá til að segja sannleikann.

Það hefði líka komið sér vel að eiga eina slíka í fórum sínum.

Síðasta sjáum við gula pönkönd, syndandi á mótum straumnum. Ég viðurkenni að ég bjó ekki til mynstrið af henni og ég veit ekki hver á höfundarréttinn að því. Ég einfaldlega sá þessa mynd á netinu og gjörsamlega féll fyrir henni.

Ég tengi mjög mikið við þessa önd, hún er örðuvísi en hinar og fer sínar eigin leiðir. Bústin, ákveðin og á skjön.

Iron Maiden merkið fyrir ofan öndina er tilvísun í þegar ég var á fæðingardeldinni að eiga dóttur mína 2002. Þá hafði ég komið með, frekar væmna, slökunartónlist sem ég hafði gjörsamlega engan húmor fyrir þegar til kastanna kom. Þá kom mótþróinn sér vel því ég gaf mig ekki fyrr en búið var að finna almennilega tónlist til að rembast við. Og þannig kom dóttir mín í heiminn undir tónum Iron Maiden, og Bruce Dickinson, sem söng Run to the hills.

Seinna var mágkona mín að vinna með Bruce, sagði honum söguna og ég fékk áritaða kveðju frá kappanum.

Og þannig er saga af því þegar mótþrói minn varð að púða.

Ég er Satan
Hugleiðing um stöðnuð og kúgandi kynhlutverk æskunnar.

Af hverju er stúlkum oftar hrósað fyrir útlit en drengjum hrósað fyrir styrk og atgervi?
Af hverju eru stúlkur frekar hvattar til að leika sér með dúkkur en ekki drengir? Samt viljum að við þeir séu virkir þátttakendur í uppeldi barna sinna, kjósi þeir að stofna fjölskyldu.
Auðvitað eru þessi skilaboð ekki meitluð í stein og sem betur fer hefur þetta breyst mikið á skömmum tíma.
Engu að síður eigum við langt í land. Það sjáum við best á því að fegurðarsamkeppnir ungra stúlkna lifa góðu lífi, föt sem eru seld sem stúlknaföt eru oftar í þannig litum að þau eru skítsælli og fá stúlkur frekar þau skilaboð að passa að halda fötunum hreinum. Þeim er s.s. meira uppálagt að vera sætar, fínar og að hafa ekki alltof hátt heldur en drengjum.
Þetta byggi ég á áratuga reynslu minni sem kennari í leik- og grunnskóla.

I am Satan
A reflection on stale, oppressive genderroles and -stereotypes & the beautified childhood in pop culture on the verge of sexualisation of young girls.

A graffed piece I bought at a thriftstore.

Þegar ég veit ekki hvað ég á að gera við útsaumsstykkin sem ég klára, finnst mér agalega hentugt að búa til púða.

Fyrstu tveir púðarnir eru yfir 10 ára gamlir og eru með roði, leðri og gæru. Ég er hætt að kaupa ný skinn því ég er á móti því að styrkja skinniðnaðinn. Ef ég nota skinn í uppsetningu púða nota ég gamlar leðurflíkur af nytjamörkuðum, spretti þær upp og afturnýti sem hráefni.

Nánar um púðana:

- Stillimyndarpúðinn er dönsk hönnun, hálfur kross með ullarþræði. Í uppsetninguna notaði ég ítalskt, appelsínugult hanskaskinn að framan og nýsjálenska merinógæru að aftan.

- Mynstrið að skrímslapúðanum er eftir bandaríska konu að nafni Julie Jackson. Útsaumurinn er m.a. með hvítum, sjálflýsandi þræði sem glóir í myrkri.

Hér má sjá heimasíðu July Jackson:

https://subversivecrossstitch.com/blog/

Uppsetningin er með rauðu hlýraroði að framan og íslensku lambaleðri með lakkáferð að aftan.

- Mótþróapúðinn er með gylltu hlýraroði að framan og bleiku ullarefni að aftan.

- Mynstrið að Ægishjálminum er íslensk hönnun og keypt í Landnámssetrinu, Borgarnesi. Rúnin er saumuð með krosssaumi og rauðu einbandi. Uppsetning púðans er úr hlýraroðsafgöngum skrímslapúðans og svörtu leðri sem eitt sinn var leðurpils ömmu vinkonu minnar.

Æskuhetjan Wonder Woman, Undra konan Díana Prince.

Mig langaði að vera hún. Mig langaði að góma vondu gæjana, þvinga þá til að segja sannleikann eins og hún gat með sannleikssvipunni, svipu Hestíu.

Mig langaði líka að fljúga.

Fljúga burtu.

En það var bara draumur.

Því þegar öllu er á botninn hvolft erum við þau einu sem getum bjargað okkur sjálfum.

Allt annað er bara draumur.

Strympa er tímanna tákn. Sköpuð af Kjartani gladrakalli til að tæla og valda sundrung meðal strumpanna, breytt af Yfirstrumpi vegna þess að strumparnir voru of vitlausir til að fatta hvað að baki bjó.

Þegar Strympa var send í Strumpaland var hún með svart hár og í tataralegum kjól. Henni gekk ekkert að tæla strumpanna. Yfirstrumpur vorkenndi henni og bauðst til að strympa hana upp, þ.e.a.s. hún fór í lýtaaðgerð. Hárið var litað gult, nefið minkað og augnhárin lengd. Samt gekk ekkert að tæla strumpana.

Þrátt fyrir að sagan um Strympu sé barn síns tíma þá er áhugavert að velta fyrir sér hlutgervingu kvenna í teiknimyndasögum og skoða hvort, eða hvað, hafi breyst.

Strumparnir hafa ólík nöfn sem vísa í persónugerð þeirra og sérvisku, en Strympa heitir Strympa af því að hún er kona.

Hennar persónugerð er s.s. kona.

Keypt sem áprentuð mynd í lítilli hannyrðabúð í Novi Sad, Serbíu.

Saumuð og gröffuð af mér.

I know times have changed to a certain degree but I wonder if Smurfette has gained any characteristics other than "being a woman" vs. the Smurfs' various characteristics and antics?

Bought as printed on the aida in Novi Sad, Serbia. Embroidered and graffed with mixed, leftoveryarn in Reykjavík, Iceland

The caption reads:
"The Smurfs have different personalities, I am a woman."

Reflections up on the the male gaze and sexual objectifications of womens' characters, strength & bodies in comics.

Á Nytjamarkaðnum Selfossi fann ég þessa upplituðu eftirprentun af gömlu, þýsku málverki sem ég svo graffaði með m.a. fyrirsögnum úr Séð og heyrt frá árinu 2007.
Fyrirsagnirnar vísuðu til fólks sem var áberandi í fjármála- og skemmtanalífi þess tíma, fólk sem lifði hátt. En þegar öllu var svo á botninn hvolft áttu fæst þeirra innistæðu fyrir glamúrnum.
Eftir á kom þó í ljós að einhverra hluta vegna voru það yfirleitt konurnar sem áttu einhverja innistæðu fyrir kampvíninu, kavíarnum og gullrísottóinu.

Þess vegna stakk það í stúf að sjá hversu kynjaðar, jafnvel barnslegar, og hlutgerandi fyrirsagnirnar voru.
Konurnar voru kallaðar „prinsessu vinkonur”, talað var um útlit þeirra en ekki framgang í viðskiptalífinu og þær þóttu glæsilegar með fallegt hár.
Aftur á móti var vísað í atgervi karlmannanna. Þeir voru töffarar, mikilmenni og (útrásar)víkingar. Rétt eins og það væri hrósyrði að vera líkt við forna bardagamenn sem átu sveppi til þess eins að geta nauðgað, myrt, rænt og brennt hvert sem þeir fóru, þ.e.a.s þeir gengu berserksgang.
Ó hve samlíkingin var samt viðeigandi í mörgum tilfellum, svona eftir á að hyggja.
Því miður.

Vorboðinn hrjúfi.
Vorboðinn sem tístir #dirrinfokkíngdí og er drullusama um væmni og þig.
Vorboðinn sem gefur skít í rómantík og tilfinningarunk.

Útsaumurinn er keyptur á uppáhalds nytjamarkaðnum mínum, Nytjamarkaðnum Selfossi. Ég graffaði fuglinn með bláum þræði sem minnir á Twitter merkið.

Hvundagshetjur. Hverjar eru þær?

Er það fólk sem nær að sameina fjölskyldu og frama í óbarnvænu íslensku samfélagi?
Eru það ungir kalrmenn sem afneita gömlum, skaðlegum staðalmyndum um karlmennskuna og leyfa sér bara að gráta, leyfa sér að finna til? Og tala skammlaust um það?
Eru það jafnvel allar þrautseigu, einstæðu mæðurnar?

Eru það ofursterkar hetjur sem bjarga heiminum í nærbuxunum sínum utan yfir sokkabuxurnar, með handklæði utan um hálsinn? Eða eru það grímuklæddir kallar sem bera harm sinn í hljóði og einangra sig félagslega og hafna eigin hamingju?
Geta konur verið hetjur án þess að styrkleikar þeirra séu smættaðar niður í lekkerar bjútíbombur í hlýralausum sundbolum í leiðinni? Sundbolum sem skerast örugglega upp í rassinn á þeim með brjóstin skoppandi upp úr bolnum meðan konurnar eru á harðahlaupum að bjarga heiminum.
Er transfólki, kynsegin og hinsegin fólki boðið að vera með í þessum stöðluðu ofurhetjuuppskriftum?

Flestar ofurhetjur sem við þekkjum í dag frá Marvel og DC komu fram á sjónarsviðið í kringum seinni heimstyrjöldina. Ofurhetjurnar voru hefnendur og börðust gegn hinu illa, þær vildu gera heiminn að betri stað.
Eftir árásirnar í BNA og fall tvíburaturnanna þann 11. september 2001 urðu miklar breytingar á ofurhetjunum. Þær urðu massaðri og reiðari. Þeirra hlutverk breyttist yfir í að verða refsendur. Uppfullar af réttlátri reiði var þeirra markmið að hnykla vöðvana og ná vondu gæjunum og refsa þeim undir formerkjum ljóðræns réttlætis í stað þess að betrumbæta fólk og hegðun þeirra eins og áður.

Í kjölfar myllumerkisins #karlmennskan fór ég að velta fyrir hinum ýmsu myndum skaðlegrar karlmennsku, e. toxic masculinity, og hvaða áhrif dægurmenning á borð við ofurhetjumyndir/-sögur hafa á staðlaðar kynhlutverk. Skaðleg karlmennska vísar ekki í að það sé skaðlegt að vera karlmaður heldur þá skaðlegu staðalímynd karlmennskunnar að karlmenn eigi t.d. ekki að gráta eða megi ekki velja liti eftir smekk án þess að eiga á hættu að vera hafðir að háði og spotti. Getur eða má, t.d hinn dapri, en jafnframt ofur karlmannlegi, Leðurblökumaður gráta? Hann hlýtur jú að vera með tárakirtla eins og flestar aðrar manneskjur.
Með því að tala um skaðsemi staðalmynda karlmennskunnar er verið að opna á það drengir eigi að getað valið um að leika sér með dúkkur, kjósi þeir það. Einnig að strákar þurfi ekki að vera einhverskonar stálmenni (eitt af mörgum gælunöfnum hins eina og sanna Súpermanns) til þess að flokkast sem karlmenni.

Þegar öllu er á botninn hvolft ættu kynhlutverkin að snúast um það að leyfa sér að vera manneskja, með öllum þeim kostum og göllum sem í því felst.

Og kynin, þau eru fleiri en tvö.

Stjörnustríð. Star wars.

Ég man ennþá þegar ég sá Lilju prinsessu í Háskólabíói. Ég hafði aldrei séð svona sterka kvenhetju, þó svo að ég ætti eftir að kynnast Wonder Woman síðar. En sagan um Lilju prinsessu, Loga geimgengil, Loðna, Hans Óla og Svarthöfða hafði mikil áhrif á mig.
Mér hefur alltaf þótt gaman velta fyrir mér hliðarsögum, sögunum á bak við söguna, það sem ekki sést eða þykir ekki merkilegt að segja frá, því sem lúrir undir yfirborðinu og er stundum reynt að hylma yfir.
Eins og t.d. hvers vegna eru stormsveitarmennirnir svona agalega lélegar skyttur? Geta konur verið í stormsveitinni? Hvað gera stormsveitarmennirnir þegar þeir þurfa að fara á klóstið þegar þeir eru nýkomnir í gallann? Geta stormsveitarmenn grátið? Hvernig hefði Logi brugðist við fregnunum um föður sinn væri hann unglingur í dag?

Árið 2017 sagði Gunnar Bragi, þá talsmaður #heforshe á vegum UNWomen, að drukknandi börn á flótta undan stríðinu í Sýrlandi væru ekki mikilvægari en kindur á Íslandi.
Í kjölfarið fór myllumerkið #heforsheep að trenda á samfélagsmiðlum.

Ég saumaði þetta út og setti á tré fyrir framan aðalinnganginn að Alþingishúsinu. Á einum degi hvarf það. Alþingisvörður tók það ekki niður og vissi ekki hver gerði það.
Ég brá því á það ráð að sauma nýtt og hengja aftur upp á sama stað. Nema nú í þetta sinn þurrþæfði ég merkið með bleikum og svörtum plötulopa frá Álafossi í hvítan ullarjava. Svo saumaði ég stafina út með baksting með svörtum ullarþræði. Fannst það við hæfi.
Stykkið fór upp á sama tré, á sama stað og fékk að hanga örlítið lengur í þetta sinn.

in 2017 a minister in the icelandic government, who also represented #heforshe , said puplicly that icelandic sheep was just as important as the children drowning at sea fleaing the war in Syria.
The hashtag #heforsheep began trending in Iceland as a form of mockery & protest

Hannyrðagraff er þegar fólk notar einhverskonar hannyrðir til að skreyta, bæta, fegra eða sá fræum fyrir hugarfarsbreytingar í almenningsrýminu. Hannyrðagraff getur verið hluti af hannyrðapönki/craftivisma, en það þarf ekki endilega vera það heldur. Fer allt eftir samhengi graffsins.

Mitt hannyrðagraff snýst um að koma skilaboðum áleiðis, sem og að gera fallegt í kringum mig, gleðja aðra.
Ég gæti þess að nota ekki efni sem gæti skaðað náttúruna. Ég nota ullarefni eða bómullarefni og passa að traðka ekki niður gróður þegar ég hengi upp graffið. Einnig passa ég að nota ekki nælonþræði ef ég hengi hannyrðagraff utan um tré. Það gæti skaða stofninn og skilið eftir sár.
Einnig kaupi ég mikið af efni á nytjamörkuðum, bæði garn og útsaumsefni/java. Jafnvel er hægt að finna nálar, prjóna og heklnálar þar líka. Mér finnst mjög mikilvægt að nýta það sem til er og „afturnýta”, e. upcycle. Þá kaupi ég myndir, útsaum, flíkur og nýti það sem hráefni í púða, graff og annað hannyrðapönk.
Þar sem ég nota graffið mitt m.a. til að koma skilaboðum áleiðis vil ég ekki skaða náttúruna.
Móðir náttura þarf líka ást.

#hannyrðapönk

#hannyrðagraff

- hannyrðagraff í gullramma-

Hvað ef hinir ríku hefðarkarlar fyrri alda hefðu bara fattað í tæka tíð að þeir væru ekki Guðs útvaldi gaukur og ættu ekki tilkall til alls í lífinu?
Hefðu þá kanski ríku jakkfata kallar heimsins í dag fattað að þeir eigi ekki tilkall til heimsins, auðlinda þjóðarinnar, líkama kvenna…?

flamboyant: enskt atviksorð
flam·​boy·​ant | \ flam-ˈbȯi-ənt
\
Ensk skilgreining á flamboyant
 1 : marked by or given to strikingly elaborate or colorful display or behavior a flamboyant performer

Íslensk þýðing gæti verið:
glæsilegur, áberandi, stórkostlegur, gullfallegur, ríkulegur, tilgerðarlegur, íburðarmikill, leikaralegur, yndislegur, stórfenglegur, skrautlegur


fokkboj: enskt nafnorð með íslenskri stafsetningu

Ensk skilgreining á fuck boy
fuck boy
fuck boys do whatever they want whenever they want and don't care who the screw over while doing it. They lead girls on to believe that they are special and they really care about you then they turn into horny duchebags that do whatever they can to get laid or even just a pic if there in a relationship or not. Fuck boys are shallow dickheads, warning don't fall for a fuck boy because they will screw you over. Once a fuck boy always a fuck boy.

Íslensk þýðing gæti verið:
galgopi, grallarakall, gosi, glaumgosi, gárungi, syndaselur, æringi, óþokki, mannfýla, óknyttastrákur, hrossabrestur, groddi

Haltu kjafti og vertu sæt

Hvað ef brotaþolum væri bara trúað og ekki pælt í t.d. útliti eða hvernig klæðnaðurinn þeirra hafi verið?

Hvað ef brotaþolar fengju viðeigandi hjálp í stað þess að bíta bara á jaxlinn og harka af sér í jafnvel áratugi?

Hvað ef, Hvað Ef, HVAÐ EF?????

Rauðar varir.

Hann, hún eða hán?

Munnur með rennilás.

Er’ann að opnast eða lokast?
Er’ann að fara að segja eitthvað merkilegt eða er verið að reyna að þagga niðr’í honum?

Upphaflega titillinn á smásögu í bók með sama nafni eftir danska rithöfundinn Haltu kjafti og vertu sæt eftir danska höfundinn Vitu Andersen, sem fædd er 1944. Kom út í íslenskri þýðingu Kristjáns Jóhanns Jónssonar árið 1981.
Bókin inniheldur tólf smásögur sem fjalla um vanrækt börn, fjölskyldur í upplausn, einmana manneskjur og óhamingju í samböndum fólks. Í þessum sögum er lýst ömurlegum uppeldisaðstæðum á 6. áratugnum, þeim uppvexti fylgir óhamingja á fullorðinsárum og sögupersónur búa við örvæntingu og jafnvel geðraskanir.
Þrátt fyrir tilvistarvanda sögupersónanna vantar húmorinn ekki í þessar sögur. Vita Andersen er með dálítið ísmeigilegt skopskyn, hún gerir gys að kvennablöðum, kynhlutverkum og staðalmyndum og lýsir smáatriðum hversdagsins oft frá kómísku sjónarhorni.
Birt úr pistli Þorgerða E. Sigurðardóttur og Þórdísar Gísladóttur á https://bokvit.blogspot.com frá 2008


Verkið er í einkaeigu

Dyggðir kvenna.
Hverjar eru þær og hver ákvað það?

Ég ólst upp við að kvenlegar dyggðir væri eitthvað tengt barnauppeldi, heimilisstörfum og hannyrðum. Ég heyrði samt aldrei konur tala um þessi störf sem kvenlegar dyggðir. Ég heyrði heldur ekki konur tala um þessi störf eins það væri eitthvað sem þær hefðu valið sér í lífinu.
Þetta var bara eitthvað sem VARÐ að gera og það var lítið fútt í þessu.

Aftur á móti sá ég þetta orðalag í bókum. Bókum eftir karlmenn. Í bókum eftir karlmenn sem eflaust lyftu aldrei litla fingri heima hjá sér. Í bókum eftir karlmenn sem höfðu ekki hugmynd um hvað þessi störf fólu í sér, þessi störf sem voru eiginlega bara slítandi. Störfum sem skilyrtu tilverurétt kvenna, því ef þær voru ekki húslegar og lagnar í höndunum voru þær jaðarsettar.
Þær þóttu ekki vænlegur kostur.
Svona rétt eins mjólkurkýr með léleg nyt þykir ekki vænlegur kostur á mjólkurbúi.

Lög unga fólksins er tilvísun í bæði þættina á Ríkisútvarpinu í denn og plötuna með Hrekkjusvínunum.
Mér hefur alltaf fundist það undarlegt hvernig fullorðna fólk hverrar kynslóðar fyrir sig kvarti undan unga fólki þess tíma. Svo þegar unga fólkið verður fullorðna fólkið fer það að kvarta yfir þeirra tíma unga fólki. Og þannig rúllar þetta áfram og teygir anga sína víða, eins og t.d. yfir í tónlistina.
Það sem einu sinni þótti hávaðasamt graðhestarokk er orðið að sígildu rokki í dag. Kynslóðin sem safnaði hári í trássi við forledra sína og hlustaði á þessa tónlist kvartar yfir tónlistarsmekk unga fólksins í dag.

Hér tek ég titla eða línur úr söngtextum og set þá í allt annað samhengi til þess að benda á það að allt er þetta huglægt og barn síns tíma.
Til að mynda er lagið Vertu ekki að plata mig með alveg óþolandi keim af nauðgunarmenningu. Þ.e.a.a.s stúlkan vill ekki fara upp í bílinn með gaurnum, hann gefst ekki upp, virðir mörkin hennar að vettugi og grátbiðurt hana að koma með sér. Allt þetta þótti eðlilegt á sínum tíma, svkölluð normalisering á áreiti, en í dag setur unga fólkið spurningu við svona boðskap.
Spurðu um mig moðerfokk’r er úr texta með Hr. Hnetusmjöri og er alveg dásamlega sjálfhverur texti. Eittvhað sem fullorðna fólkið hefur ávalt átt erfitt með er sjálfsöryggi og áræðni unga fólksins. Það breytist ekkert þótt kynslóðirnar breytast. Þess vegna fannst mér þessi lína tilvalin til útsaums, þetta er svona nútíma útgáfa á því sem fullorðna fólkið er svo gjarnt á að spyrja:
,,Hvurra manna ertu?”

Í kjölfar Klausturmálsins svokallaða fékk ég mig fullsadda af frekju, forréttindafyrru, yfirgangi og viðbjóði þingmannanna sem náðust á upptöku.
Reyndar var þarna fátt sem kom mér á óvart.
Engu að síður ákvað að ég að perla þrjár setningar og skilja eftir í Alþingishúsinu þegar það var opið almenningi á fullveldisdeginum, 1. desember.

Bláa perlið, Ekki eins hot, færði ég Andrési Inga Jónssyni að gjöf og er það í þingherbergi Vinstrihreyfingarinnar græns framboðs. Það gerði ég vegna þess að við erum góðir kunningjar og ég vissi að hann kynni að meta þess háttar pönk.

Fuck this shit perlið skildi ég eftir í einhverri gluggakistu á einhverjum gangi.

Húrrandi klikkuðu kuntuperlið færði ég svo Ingu Sæland sjálfri.
Ég er ekki fylgjandi henni í pólitík en ég hitti hana að máli og útskýrði hugsun mína á bak við perlið. Þessi setning, sem var látin um hana falla á Klausturbar, og náðist á upptöku, var nefnilega ekki málefnaleg gagnrýni á flokksstefnuna eða hennar störf heldur hrein kvenfyrirlitning.

Það er gjörsamlega óbjóðandi og fær mig til að velta því fyrir mér hvað það sé sem skilgreini ,,húrrandi klikkaða kuntu”? Er það skattasvik og át á hráu nautahakki ofan Ritzkex eins Sigmundur Davíð gerði? Eða er það svo mikil áfengisdrykkja að fullorðin maður týnir buxunum sínum eins og Gunnar Bragi gerði? Eða kanski bara sjúkleg kvenfyrirlitning, nauðgunarbrandarar og óskammfeilnin í því að neita að viðurkenna orð sem náðust á upptöku?
Hefði Jón Sigurðsson verið kallaður húrrandi klikkuð kunta fyrir að tala fyrir sjálfstæði Íslands eða er það bara kynið sem ræður um hvort alþingismaður sé ,,húrrandi klikkuð kunta”?

Ég er orðin heilluð að útsaumi og vinnu með mannshári. Vinna sem er aldagömul hefð, viðhaldin í gegnum tíðina af konum. Konum sem höfðu ekki alltaf mikið fé milli handanna en mikla þörf fyrir að skapa og varðveita forna vitneskju.

Fyrir ekki svo stuttu fannst mér frekar viðbjóðslegt að vinna með hár. En svo fór ég að kynna mér þetta forna handverk. Hér má sjá útsaumsverk sem ég kalla Persónulegur Jésús og er hann hluti af seríunni Lög unga fólksins. Er þetta verk í vinnuslu. Í hárið hans Jésús nota ég mannshár, sem ég undirbjó með eggjarauðu og köldu vatni. Er það samkvæmt aldagamalli hefð frá Kína.

Meira um þá hefð hér:
Hair embroidery is a particular technique practiced by lay Buddhist women to create devotional images. The embroiderers used their own hair as threads and applied them on silk to stitch figures. Scholars contend that this tradition started from the Tang Dynasty (618-907). However, the resurgence of this practice in the Ming period (1368-1644) was related to two historical factors: the spread of the cult of Guanyin, the most prevalent Chinese female deity, and the proliferation of embroidering Guanyin during late imperial China. In recent works on women’s talent, scholars have cursorily mentioned hair embroidery, but they have failed to study it in detail. Hair embroideries of Guanyin offer us a felicitous window on this tradition. Hair embroidery was a unique site where women externalized part of their body to communicate with Guanyin.

Heimild:
Communicating Guanyin with Hair: Hair Embroidery in Late Imperial China, Yuhang Li - 2011-2012 Postdoctoral Associate, Council on East Asian Studies at Yale University and Lecturer, Department of History of Art, Yale University

Á Viktorítímanum tíðkaðist að gera skartgripi úr eigin hárlokkum. Var hárið oftast sent til Danmerkur þar sem konur unnu skartgripi og sendu tilbaka. Oftast voru þetta ungir elskendur sem sendu hvort öðru ermahnappa, eyrnalokka eða nælur úr eigin lokkum.
Sú hefð hefur svo gott sem lognast af í Bretlandi og Danmörku.

Á Norðurlöndunum hefur útsaumur með mannshári og skartgripagerð varðveist einna best í Svíþjóð. Má það helst rekja til þess að um aldamótin 1900 ríkti mikil neyð í Svíþjóð, bæði hungursneyð sem og almennur vöruskortur. Vinnukonur tóku þá til við að sauma úr eigin hári þar sem litríkir útsaumsþræðir voru mikill lúxusvarningur og einungis í boði fyrir aðalinn.
Í dag er talið að einungis 6-7 konur í norður Svíþjóð sem kunna þá fornu hefð að búa til sérstaka gerð af skartgripumm sem lít út fyrir að vera heklaðir. Þær varðveita þessa hefð og vilja einungis kenna sínum eigin afkomendum tæknina.

Vinna með mannshár á sér langa sögu á Íslandi og hefur varðveist einna mest á vestfjörðum. Vestfirskar konur lærðu að vinna með hár í Danmörku og kenndu svo dætrum sínum. Listakonan Ásta Björk Friðbertsdóttir býr á Suðureyri og býr til ýmiskonar skart. Meðal annars á hún heiðurinn að hárskúlptúrnum Oceana sem Björk Guðmundsdóttir var með á opnunarhátíð Ólympuleikanna í Aþenu 2004.
Listakonan Hrafnhildur Arnardóttir, Shoplifter, sem hefur notað mannshár í list sinni útfærði svo skúlptúrinn úr handverki Ástu Bjarkar.

Þar sem ég heilluð að þessu forna handverki langar mig að læra meira, útfæra pælingar mínar frekar og grufla meira í hári. Eða eins og segir í söngleiknum Hair:
Give me down to there hair
Shoulder length or longer
Here baby, there mama
Everywhere daddy daddy
Hair, hair, hair, hair, hair, hair, hair, oh
Flow it, show it

Svipað og með hannyrðagraffið í almenningsrými Ástin á tímum Brexit er þessu hannyrðagraffi ætlað að veita smá hversdagslega gleði á undarlegum tímum.
Á þessum undarlegu tímum, sem eru Kórónavírusinn og Covid-19, upplifir margt fólk mikinn vanmátt, einsemd, sorg og reiði. Sem eru öll mjög eðlileg við brögð við mjög óeðlilegum aðstæðum.
Og eru líka öll heilbrigð viðbrögð við þessum heimsfaraldri og sam-mennska áfalli.

Ég trúi því að við erum öll að gera okkar besta, þó það sé jafnvel í vanmætti gert.
Við erum öll svo ólík, með ólíkan bakgrunn og kjölfestu í lífinu.

Með kjölfestu á ég við það veganesti sem við fáum út í lífið í æsku.
Og kjölfestan okkar, hún segir til hvernig við bregðumst við áföllum á fullorðinsaldri. Ég hafði aldrei pælt í þessu, þannig séð, fyrr en ég hitt Rúdólf Adólfsson áfallafræðing á Borgarspítalanum í Fossvogi. Hann benti mér á við getum sjaldan spáð fyrir um hvernig við bregðumst við áföllum. En ef kjölfestan okkar í lífinu er óstöðug þá eru meiri líkur á að áfallaviðbrögðin okkar markist af óhjálplegum bjargráðum.

Eins og t.d. að eiga erfitt með að hlýða Víði á tímum Kórónaveirunnar.

Með öðrum orðum, flest erum við að gera okkar þó í vanmætti sé.

Kæra feðraveldi! Takk fyrir ekkert!

En hvað er eiginlega feðraveldi ?

Margt fólk hreinlega krullast inní sér og hleypur í kekki þegar það heyrir orðið feðraveldi , heldur jafnvel að femínistar vilji meina að það sé eitthvað slæmt að vera faðir.
Þegar talað er um feðraveldi er verið að vísa í valdastrúktúr sem á rætur að rekja til Aþenu til forna þegar aþenskar konur lutu vilja, lofum og lögum feðra sinna, og svo síðar eiginmanna sinna. Eiginmanna sem þær voru gefnar um 13 ára aldur. Þetta gilti jafnt um hefðarkonur og lágstéttarkonur.
Um erlendar konur og ambáttir giltu önnur lög.

Knúsið fjallar nánar um það.

Í dag, þegar talað er feðraveldið, er verið að vísa félagslegt valdakerfi þar sem karlmenn fara með helstu völd, njóta ákveðinna sérréttinda og stjórna eignum.
Það er ekki komið til vegna munar milli ólíkra kynja heldur er feðraveldið afleiðing ýmissa félagslegra þátta.

Með öðrum orðum, það er hvorki slæmt að vera faðir né karlmaður.
Feðraveldið er valdakerfi sem gengur líka undir nafninu kynjakerfið, sem í grunninn gerir ráð fyrir að kynin séu bara tvö ( sem þau eru ekki) og að konur sé undirskipuð karlmönnum.

Eða eins og segir á síðunni Hinsegin frá Ö til A hér:

Hvað er kynjakerfið?

Kynjakerfið vísar til ríkjandi hugmynda um kyn, kyngervi og kynhneigð. Hugtakið er notað til að greina hvernig mismunun á grundvelli þessara persónueinkenna virkar í samfélaginu. Samkvæmt kynjakerfinu eru bara tvö kyn, karl og kona. Kynjakerfið byggir því á kynjatvíhyggju. Karlar búa yfir karlmennsku og konur yfir kvenleika. Kynin eru því andstæðupar sem þýðir að þau bæta hvort annað upp og þar með mynda karl og kona hið fullkomna par. Kynjakerfið gerir því líka ráð fyrir því að fólk sé sís og gagnkynhneigt, því ef karl og kona mynda fullkomna heild hljóta annars konar sambönd að vera ófullkomin. Andstæður eru alltaf tengdar innbyrðis og reiða sig hvor á aðra og karlmennska er því aðeins það sem kvenleiki er ekki og öfugt. Ef enginn kvenleiki væri til þá væri karlmennska jafnframt úr sögunni.

trans-exclusionary radical feminist = terf

Hvað er það?

Hugtak sem lýsir því þegar manneskja siglir undir fölsku flaggi, titlar sig sem femínista og notar tungutak femínismans en er í raun að ala á transhatri.

Það sem einkennir terfs er að oft og iðulega nota terfs sömu röksemdartæknina og hægri-öfgahópar gera, sbr. radical feminist hlutann í hugtakinu
trans-exclusionary radical-feminist, þegar þeir eru að spúa hatri sínu á trans- og hinsegin fólki.

Meira um það hér:

https://www.transadvocate.com/terf-what-it-means-and-where-it-came-from_n_13066.htm

Og plís krakka, varðveitum mennskuna í hjartanu okkar!
Verum bandamenn transfólks (e. trans ally) en EKKI terfs.

Notaðir dúkar með derring; drasl eða góss?
Mér finnst'ða svo merkilegt hvað viðmið, viðhorf og allskonar er að breytast varðandi hitt og þetta. Þegar ég var að alast upp var það meki um kvenlega dyggð að bjóða upp á sjittlód af kökum á pressuðum dúkum og afsaka svo hvað'etta væri nú agalegt lítilræði, þetta væri nú varla upp í nös á ketti en benda samt á að það væri nú nóg til frammi.
Það þótti jaðra við landráð að sörvera sjitt á krumpuðum dúkum með gömlum mæjónesblettum í. Eða það sem verrra var, það þótti meki leti húsmóðurinnar.
Já sei, sei, kjéllíngin bara með derring og metnaðarleysi? Hugsar þá enginn um börnin eða?
Þess vegna finnst mér svo gaman að finna notaða dúka á nytjamörkuðum og ,,graffa" þá með allskonar setningum og orðum til að vekja athygli á þessu því mér finnst eins og það sé ákveðin undiralda, eða afturför, í þessum gömlu, lúnu kynhlutverkum.
Ég meinaða, sjáiði bara alla þessa (cis, kvenkyns) áhrifavalda sem eru með þrif á heilanum. Markhópurinn þeirra eru ungar, cis konur en ekki kynsegin vinnufélaginn, ræktardúddinn eða gaurinn með mótorhjóladelluna.
Ég geri mér grein fyrir því að þetta er viss alhæfing, ekki allar cis píur hafa áhuga á þrifum og margir ræktardúddar/mótorhjólagaurar/kynsegin vinnufélagar eru með þrifdellu og/eða sjá um heimili sín.
Og þar liggur helvítis hundurinn grafinn, allskonar fólk hefur áhuga á að hafa snyrtilegt í kringum sig. Af hverju þá að markaðssetja edik og ilmkjarnaoliur á Instagram sem einhverja kvenlega dyggð? Sem hefur verið sannað að eykur bara á kvíða og sektarkennd hjá ungum konum, því þeim finnst þær ekki vera að standa sig. Hvorki gagnvart umhverfinu, sem er að fara til andskotans hvort eða er, né fjöllunni sinni sem n.b. bað aldrei um þessa kattapissblöndu á alla yfirborðsfleti heimilisins.

Móðir, kona meyja

-Verk í vinnslu-

Rokkokóstóll, ull, múrlína og mannshár

Hvað ef stúlkur fengju að vera börn í friði án þess að vera hlutgerðar eða smættaðar niður í kynfæri sín?

Hvað ef börn fengju bara að eiga æskuna í friði gegn áreiti og yfirgangi fullorðinna?

Hvað ef dyggð kvenna væri ekki mæld í árangurstengdum tilverurétti?

Hvað ef stutt leðurpils væru ekki notuð til refsilækkunnar í nauðgunarmálum?

Hvað ef svarthol formæðra okkar vegna áfalla og obeldis í æsku hefði ekki verið skilið eftir opið,gapandi og blæðandi?
Hefði þá kanski verið hægt að koma í veg fyrir að áföll og áfallahegðun yrðu að nokkurs konar erfðagripum sem enginn vill í eiga en er samt þröngvað upp á erfingjana? Svona rétt eins og hinir dýrindis útsaumuðu stofustássstólar sem þóttu merki um dyggð íslenskra húsmæðra hérna í denn en þykja bara frekar púkó og lummó í dag, rokokó stólarnir?

Verkið Meyjar sæti vísar til fellsins á Þingvöllum þar sem, sagan segir, að álitlegar stúlkur á barneignaraldri (allt niður í 12 ára aldur) voru til sýnis. Fellið var svona nokkurskonar markaður með píur á lausu til að giftast og eiga börn með, fyrir ættfeður til að auka hróður sinn og tengja saman ættir.
Orðin sem saumuð eru í sessuna og bakið eru orð sem stúlkur, konur og fólk sem alið var upp sem stúlkur fengu að heyra um sig og / eða kynfæri sín FYRIR 12 ÁRA ALDUR.
Svart leðrið sem ég notaði aftan á bakið á stólnum er gamalt leður stuttpils af ömmu vinkonu minnar.
Bleika garnið sem ég fylli í áklæðið að hluta er byggingavinnugarn, kallað múrsnúra, og er úr BYKO. Kallast þar á bleiki liturinn sem jafnan er helgaður stúlkum og grófleikinn í garninu og karllægur tilgangur þess, iðnaðarmannavinnan.
Ókláraður útsaumurinn í sessunni er ádeila á skilyrtan tilverurétt formæðranna og hina síbreytilegu kröfu um fullkomnun. Hvort heldur sem í frágangi á handvinnu, útlit heimilið
Uppgerður og handmálaður með Blackest black 2.0 og 3.0 eftir breska listamanninn Stuart Semple. Málningin gleypir 99% ljóss, er mött akrýlmálning og er byggð á nanótækni til höfuðs Vantablack málningunni sem gleypir 99, 965 % ljóss.
Einkarétturinn að Vantablack var keyptur af listamanninum Anish Kapoor og seldi hann hlut af einkaréttinum í hernað.

Umfjöllun RÚV má lesa hér

#hvaðef

#hannyrðapönk

- hannyrðagraff úr Gísla sögu Súrssonar -

Gamalt flosverk, keypt í Góða hirðinum og snúið á rönguna í rammanum.

Hvað ef ævarandi skömm Eyjólfs hefði verið sú að hann reyndi að fá Auði til að svíkja Gísla með silfurpeningum frekar en sú að kona hafi slegið hann til blóðs?

Hvað ef Gísla saga gerðist í nútímanum? Hefði þá Auður kanski sagt:
‘Og mundu það alltaf, helvítis moðerfokkerinn þinn, að þú varst bitchslappaður af einhverri kjéllíngu’

Bitchslap: enskt slangurorð með íslenskri stafsetningu og lýsir því þegar fólk er slegið utan undir við ákveðnar kringumstæður.

Merking orðsins á ensku er:
2.
bitch slap:
To open handedley slap someone. Denote disrespect for the person being bitch slapped as they are not worthy of a man sized punch. Suggests the slap was met with little resistance and much whining

3
Bitchslap:
The literal and/or metaphoric slapping or whacking someone in order to knock some sense into them.

#hvaðef

#hannyrðagraff

#hannyrðapönk

Ádeila á stefnu íslenskra yfirvalda í málefnum fólks á flótta; Krosssaumur og hannyrðagraffað skjaldarmerki Íslands, unnið að hluta til eftir gömlu mynstri frá Hannyrðaverzluninni Erlu

Ísland, þú vesældar frón og vansæla hrímhvíta móðir hvar er þín fornaldar frægð, frelsið og manndáðin best?
Allt er í heiminum hverfult, og stund þíns fegursta frama stoppði þegar þú fórst að senda börn á flótta og fjölskyldur þeirra úr landi og út í opinn dauðann.

Landið var fagurt og frítt og fannhvítir jöklanna tindar,
himinninn heiður og blár, hafið var skínandi bjart.
Þá komu feðurnir frægu og frjálsræðis hetjurnar góðu heim til flóttafólksins að nóttu og sögðu bara: sorrí me’mig en við erum bara að fylgja reglunum, hataðu leikinn en ekki leikmennina…Dyflinareglugerðin, nettur stofnanarasismi og allt það

(insert: tvo erindi af nettu þjóðernisrunki og bla bla bla)

Landið er fagurt og frítt og fannhvítir jöklanna tindar,
himinninn heiður og blár, hafið er skínandi bjart. Það er skítnóg af plássi og af hverju í andskotanum er ekki hægt að leyfa fólki að vera hér í skjóli, friði og öryggi?

(insert: tvær línur af nostalgísku kjaftæði um Þingvelli)
Ó, þér unglinga fjöld og Íslands fullorðnu synir,
svona er feðranna frægð fallin í gleymsku og dá því í raun og veru erum við ennþá sjúklega heimóttarleg og hlaðin misduldri þjóðernishyggju, guðs útvaldi gaukur og allt það.

Og feðranna frægð var hvort eð er byggð á þrælahaldi, vosbúð og nauðgunum.

Svo…Ísland, þú vesældar frón…já bara fokkaðu þér!

Ég hef verið hrifin af skrautveifum síðan ég var lítil. Einhverra hluta vegna tengi þær alltaf við Sjónarhól og Línu langsokk, ævintýri og tjútt, sól og stuð!

Hér má sjá hvernig ástríða mín fyrir aftur- og endurnýtingu textíls blandast saman við tjúttið og aðdáun mína á skrautveifum.

Ég bjó til skapalón úr Serjóspakka, sneið gömul barnaföt af dóttur minni og úr því urðru þessar dýrindis skrautveifur.

Afturnýting;

kúnstin að nýta textíl, eða annan efnivið, aftur á nýjan og annan hátt heldur en hann var framleiddur fyrir. Sbr. það að búa til nýja leðursvuntu úr gömlum leðurjakka keyptan á nytjamarkaði. Eða sauma nýjan púða úr gömlu leðurpilsi af ömmu vinkonu minnar.

Hvað þá að nota gamlar stærðfræðibækur dóttur minnar til að búa til nýjan gjafapoka með rafmagnsborða úr tölvu sem handfang. Allt er hráefni og það eina sem við þurfum er ímyndunaraflið!

Rauða blaðran - óður til æskunnar

Þurrþæfing með ullarþræði á batikklituðum bómullarjava, lituðum af mér.
Ég lagði gulan ullarþráð á javann og þæfð’ann alveg eins og hann lagðist á javann með fíngerðri þurrþæfingarnál. Þetta skemmtilega form minnti mig á franska stuttmynd sem ég hafði séð um strák og rauðu blöðruna hans. Því fyllti ég inní það sem minnti mig á blöðru með rauðum þræði og formaði ég það sérstaklega, ólíkt því sem ég geri með gula þræðinum.

Franska stuttmyndin, Le Ballon Rouge, eftir Albert Lamorisse frá 1956 segir frá litlum strák, og syni leikstjórans, Pascal og rauðu blöðruna hans.
Óður til æskunnar, óður til leikgleði æskunnar og forvitninnar.

Fékk mig til að hugsa um 17. júní og allra þeirra blöðruævintýra sem fylgja.
Sem barn pældi ég mikið í því hvað gerðist þegar blöðrurnar slyppu úr litlum lófum og fóru til himna.

Færu þær alla leið upp til guðs?

Var til blöðruhimnaríki?

Hver fékk að eiga allar blöðrurnar ‘þarna upp frá’ þarna uppi í himinhvolfinu?

Af hverju komu þær aldrei til baka?

Stundum tek ég að mér verk samkvæmt beiðni. Hægt er að hafa samband við mig í gengum tölvupóst og ég met hvert verkefni út af fyrir sig.
Verð fer eftir stærð og umfangi útsaumsins.
Ég annaðhvort bý til mynstrin sjálf eða kaupi þau af hönnuðum og ég bródera aldrei sömu mynd tvisvar.
Það kemur þó fyrir að ég útbúi perlupönk eftir útsaumsmynstri sem ég hef þá bróderað. Ef svo er þá er það einungis gert í einu eintaki og í samráði við eiganda útsaumsins.

17. aldar flamboyant fokkboj
- hannyrðagraff með mannshári

Hvað ef hinir ríku hefðarkarlar fyrri alda hefðu bara fattað í tæka tíð að þeir væru ekki Guðs útvaldi gaukur og ættu ekki tilkall til alls í lífinu?
Hefðu þá kanski ríku jakkfata kallar heimsins í dag fattað að þeir eigi ekki tilkall til heimsins, auðlinda þjóðarinnar, líkama kvenna…?

flamboyant: enskt atviksorð
flam·​boy·​ant | \ flam-ˈbȯi-ənt
\
Ensk skilgreining á flamboyant
 1 : marked by or given to strikingly elaborate or colorful display or behavior a flamboyant performer

Íslensk þýðing gæti verið:
glæsilegur, áberandi, stórkostlegur, gullfallegur, ríkulegur, tilgerðarlegur, íburðarmikill, leikaralegur, yndislegur, stórfenglegur, skrautlegur


fokkboj: enskt nafnorð með íslenskri stafsetningu

Ensk skilgreining á fuck boy er:

fuck boys do whatever they want whenever they want and don't care who the screw over while doing it. They lead girls on to believe that they are special and they really care about you then they turn into horny duchebags that do whatever they can to get laid or even just a pic if there in a relationship or not. Fuck boys are shallow dickheads, warning don't fall for a fuck boy because they will screw you over. Once a fuck boy always a fuck boy.

Íslensk þýðing gæti verið:
galgopi, grallarakall, gosi, glaumgosi, gárungi, syndaselur, æringi, óþokki, mannfýla, óknyttastrákur, hrossabrestur, groddi

- hannyrðagraff-

Hvað ef konur hefðu fengið að eiga sína kynhvöt, kyngervi og sinn munað bara hér áður fyrr en ekki bara verið stýrt af körlum og kirkjunnar mönnum?

Hefði sjálfsmynd þeirra mögulega verið stekrari, þær í meiri snertingu við þarfir sínar, langanir og þrár?

Hefði fólksfjölgun í heiminum orðið jafn mikil og raun ber vitni ef konur, fyrr á öldum, hefðu haft meiri yfirráð yfir eigin líkama en ekki bara verið til undaneldis?

Hefðu konur orðið jafn ráðandi karlmönnum í samfélögum heimsins?
Hefðu hinsegin og kynsegin konur fengið meira pláss?

#hvaðef

#hannyrðapönk

#hannyrðagraff

Helgislepja og mótþrói, nýji og gamli tíminn, andstæður sem stuða

Er það ekki bara prýðilegt?

Hugleiðingar um drusluskömm:

drusla -u, -ur KVK1 tuska (1) 2 léleg flík 3 duglaus, ónýtur maður 4 skrudda, skræða 5 veraldlegt kvæði, ruslkvæði 6 sóðafenginn eða lítilsgildur kvenmaður 7 lélegur bíll

Íslensk orðabók, A-L. EDDA, 2002) /

Hvað er drusla og hver skilgreinir það?

Hvað gera druslur og hver ákvarðar það?

Ef brotaþolar kynferðisofbeldis eru skilgreindir sem druslur, geta þá karlmenn verið druslu? Hvað með börn sem brotið er á, eru þau þá skilgreind sem druslur?

Á árunum 20014 - 2017 tók ég ljósmyndir af mis-slitnum taupoka, hálfgerðri druslu, sem ég keypti í Druslugöngunni, sumarið 2014.

Á taupokanum má sjá svart-hvíta hauskúpu með rauðan varalit milli tannanna eins og um sígarettu væri að ræða.

Setti ég töskuna í allskonar samhengi, til að vekja fólk til umhugsunnar um orðaval og mátt orðanna okkar.

Orð hafa áhrif og orð skipta máli.

Feminískir gjörningar eru tilvalin leið til að benda á fáránleikann og tvískinnunginn í skilyrtum tilverurétti, stöðnuðum kynhlutverkum og óraunhæfum kröfum samtímans, hvort heldur sem er útlit, atgervi eða frammistöðu fólks í daglegu lífi.
Með vænni slettu af húmor verður ádeilan oft beittari, og þannig verður ádeilan líka að fræi. Fræi sem spírar með tímanum og getur orðið að hugarfarsbreytingu hjá fólki.

IKEA gjörningurinn:

Móðursystir mín og listakonan, Helga Erlendsdóttir, rak gisitiheimili á Hornafirði og verslaði töluvert við IKEA. Hún hafði oft orð á því að hana langaði stundum bara koma með sitt eigið bakkelsi og þykjast búa í einum af sýningarbásunum þar.
Helga lést af krabbameini í mars 2009 og gat ekki látið þennan draum rætast. Til að heiðra minningu hennar, konu sem sjaldan féll verk úr hendi, sendi ég tölvupóst til IKEA og bar upp erindi mitt. Viðtökurnar fóru fram úr öllum vonum. Ekki nóg með að mér væri úthlutað einum af stærstu básunum heldur fékk ég kökur og kaffi til að bera fram handa gestum og gangandi í versluninni. Á starfsfólk IKEA miklar þakkir skilið.
Með mér í gjörningnum var Hanna Þórsteinsdóttir. Við skiptum verkum þannig á milli okkar að hún lék húsmóður sem var umhugað um kvenlegar dyggðir eins og að halda heimilinu hreinu en mín týpa, byggð á bókinni „Lata stelpan“, gaf skít í það. Á meðan Hanna þurrkaði af í gríð og erg sat ég í hægindastól. Með eldrauðan varalit og á rauðum hælalakkskóm, með fætur upp á borði, bauð ég viðskiptavinum IKEA að kíkja í kaffi og með’í. Þ.e.a.s. dýrindis kökur frá IKEA og svo skúffuköku með sjóræningjafánum.
Sem hluti af gjörningnum var hún illa bökuð, með Hersey’s sósuslettum ofan á og skreytt með fyrrgreindum sjóræningjafáńum.
Gjörningurinn átti að endurspegla kynslóðabilið í kynjuðu uppeldi og vera ádeila á það sem kallast kvenlegar dyggðir.
Hverjar sem þær kunna sossum að vera?

Ljósm:
Una Björk Kjerúlf

25. júlí 2019 var ég, í samvinnu við skipuleggjendur Druslugöngunnar, með hannyrðapönksvinnustofu á Loft Hostel í Bankastræti.

Boðið var upp á skiltagerð, bróderí og að búa til armbönd. 

Á laugardeginum 27. júlí var svo 9. Druslugangan farin frá Hallgrímskirkju. Í lok hennar hélt ég ræðu á Austurvelli, ásamt Aldísi Schram. 

#BataferliSigrúnar

#égtrúialdísi

Graffað á alþjóðlegu ráðstefnunni #MeToo: moving forward, 17. - 19. september 2019 í Hörpu

Ég ákvað að graffa almenningsrýmið með allskona jákvæðum staðhæfingum, sem og með smá derringi.

#MeToo: moving forward er alþjóðleg ráðstefna haldin í Hörpu 17.-19. september 2019 í tilefni þess að tvö ár eru liðin frá því að #MeToo-bylgjan hófst. Ráðstefnan er liður í formennsku Íslands í Norrænu ráðherranefndinni og er skipulögð í samstarfi við RIKK.

Á ráðstefnunni verður fjallað um #MeToo í alþjóðlegu ljósi. Hvers vegna náði bylgjan þessum hæðum árið 2017 og hvers vegna voru áhrif ólík eftir samfélagshópum, samfélögum og löndum? Hvaða lærdóm má draga af #MeToo að því er varðar fjölþætta mismunun s.s. vegna kyns, þjóðernis, stéttar, trúarbragða, uppruna, aldurs, fötlunar og kynhneigðar? Hvaða áhrif mun bylgjan hafa stöðu og þróun jafnréttismála á Norðurlöndunum og í öðrum löndum?
Nánari upplýsingar um ráðstefnuna má nálgast hér

Hannyrðagraff :
samnefnari fyrir nokkur hugtök og lausleg þýðing mín á ensku orðunum yarn bombing / yarn storming, guerrilla knitting, kniffiti, urban knitting eða graffiti knitting.

Hannyrðagraff á striga:

• ólíkt hannyrðagraffi í almenningsrými að því leyti að tekið er útsumasverk eftir aðra og gerð úr þeim ný verk með ýmsum viðbætum.

• gömul útsumsverk öðlast nýja merkingu útfrá ofangreindum viðbætum.

Hannyrðagraff á stöffi:

• ef það er gat á stöffinu þá geturu saumað í það.

• ef það er ekki gat á stöffinu, þá bara geriru gat á það og saumar út í það

• ef það er ekki hægt að gera gat í stöffið, þá bara saumaru utan um það. Eða bara finnur þér eitthvað annað til að sauma út í.

• Hannyrðagraff í almenningsrými:

• lýsir þvi þegar fólk notar hannyrðir á borð við prjón, hekl eða útsaum í graffíti/götulist sinni í stað málningar, lakkspreys eða álíka varanlegs efnis.
  

• ekki ætlað að endast lengi en, rétt eins og hannyrðapönk, er því ætlað að hafa áhrif til góðs og vekja samferðafólk okkar til umhugsunar

Hér má sjá brot af verkefnum mínum í meistaranámi í kennslu list- og verkgreina frá Háskóla Íslands.
Áhersla mín er á sjónlistir en einnig tek ég kúrsa er snúa að textíl.

Yfirlitsmyndir frá hinum ýmsu útsaums- og hannyrðapönksvinnustofum, -námskeiðum og -fræðslu.